Klon pospolity

Dorodne drzewo, cieszące wiosną, gdy obsypie się żółtawymi kwiatami, rozwijającymi się przed listnieniem. Drewno klonu doskonale nadaje się m.in. do budowy niektórych instrumentów muzycznych. 

Raczej kulisty, niż smukły; w związku z tym korona klonu daje dużo cienia.

Szara, z wiekiem spękana.

Są 5-7 klapowe, na długich ogonkach i mają grubo ząbkowane brzegi. Szczególnie piękną barwę przybierają jesienią, gdy urzekają całą gamą ciepłych odcieni żółci i czerwieni.

Żółtawozielone, jaskrawe, nieduże kwiaty zebrane w pęczki wabią pszczoły swoim nektarem. 

Zielone skrzydlaki („noski”), połączone po dwa, kryją każde po jednym nasieniu klonu. Dzięki skrzydełkom, owoce te spadając z drzewa kręcą się jak śmigiełka.

Klon preferuje żyzną glebę, wilgoć i półcień, ale posadzony rośnie z powodzeniem nawet na uboższych glebach. Klon rozmnaża się z nasion. Szkółkarze często zbierają nasiona jeszcze nie w pełni dojrzałe i wysiewają zaraz po zbiorze, gdyż wówczas o wiele lepiej kiełkują. Wiosną, siewki klonu nierzadko pokrywają zielonym dywanem ziemie w parkach i podmiejskich lasach.