Dąb szypułkowy i bezszypułkowy
Zachęcamy do korzystania z testów online sprawdzających zdobytą wiedzę o drzewach i krzewach.
Przygotowaliśmy tryb nauki i tryb testu (ograniczenie czasowe).
Życzymy powodzenia :)
Zazwyczaj okazałe i rozłożyste drzewo, jest symbolem trwałości i długowieczności, co stało się źródłem powiedzenia: „silny jak dąb”. Ceniony głównie ze względu na dostojny wygląd, osiągany wiek i wartościowe drewno. Na ilustracjach: po lewej dąb bezszypułkowy, po prawej dąb szypułkowy.
Korona okrągła i rozłożysta, gdy dąb rośnie swobodnie (samotnie), kiedy podrasta pośród innych drzew – bywa strzelista. Okazały wiek i wygląd, widoczne m.in. po grubym pniu – sprawiają, że wiele dębów zostało uznanych za pomniki przyrody.
W młodości szarobrązowa i gładka, z wiekiem coraz grubsza, ciemniej szara i wyraźnie, głęboko spękana.
Liście, u obu wymienionych gatunków dębów, są podobne pod względem zasadniczych cech, o wcinanej blaszce, z zaokrąglonymi klapami i zatokami. Rzucające się w oczy różnice, pomiędzy liśćmi dębu szypułkowego i bezszypułkowego, to „uszka” u nasady liścia dębu szypułkowego, przy krótkim ogonku liściowym, natomiast dłuższy ogonek i zbiegająca po nim blaszka – u liścia dębu beszypułkowego.
Są dość niepozorne, żółtawozielonkawe, słabo widoczne wśród młodych liści. Na zdjęciu: kwiaty dębu bezszypułkowego.
Żołędzie przykryte „czapeczkami”, stanowiące przysmak dzików, gryzoni, a nawet niektórych ptaków (np. sójki). Po raz pierwszy dąb owocuje po kilkudziesięciu latach życia (na otwartej przestrzeni najwcześniej po 40-50, w lesie jeszcze później). Żołędzie u dębu szypułkowego (po prawej) osadzone są na ogonkach, zwanych szypułkami; ogonków tych brak u dębu bezszypułkowego (po lewej).
Zachęcamy do korzystania z testów online sprawdzających zdobytą wiedzę o drzewach i krzewach.
Przygotowaliśmy tryb nauki i tryb testu (ograniczenie czasowe).
Życzymy powodzenia :)