Jarząb pospolity

Jest to niewielkie, ale znane chyba wszystkim drzewo lub krzew, o lubianych przez ptaki i ludzi owocach – czerwonych „koralach”, zwanych jarzębiną.

Jarzębina przeważnie nie osiąga dużych rozmiarów, dlatego często zaliczana jest do krzewów. Jej korona jest raczej luźna – prześwitująca.

Jest gładka i błyszcząca, a jej kolor zmienia się z wiekiem od zielonkawoszarego po srebrzysty. 

Złożony liść jarzębu pospolitego ma nieparzystą liczbę listków, o ciemnej, matowej zieleni, budową przypominając liść robinii akacjowej. Listki jarzębu mają jednak piłkowany brzeg, co ułatwić może rozróżnienie liści obu gatunków.

W maju-czerwcu jarzębina zakwita na białokremowo. Kwiaty, zebrane w gęste kwiatostany, intensywnie, aż niekiedy niemiło pachną; po zapyleniu przez owady dadzą początek „koralom” jarzębiny.

Jaskrawoczerwone lub pomarańczowe owoce są zimowym pokarmem ptaków – gila, zięby czy jemiołuszki. Lubią je też sarny i borsuki. 

• Jabłuszkowate, cierpkie owoce bogate są w witaminy i po przetworzeniu mogą być zjadane przez nas, jako dodatek do mięs czy składnik dżemów.
• Dzięki niewielkim rozmiarom i adaptacji do jałowych gleb znakomicie nadaje się do sadzenia na terenach zurbanizowanych.
• Drewno jarzębu cieszyło się niegdyś w Wielkiej Brytanii dobrą opinią ale obecnie rzadko jest używane. Ceniono je za to, że dało się je barwić na dowolny kolor.
• W Austrii, niektórych regionach Niemiec oraz w Czechach od wieków produkuje się na bazie owoców jarzębiny napoje alkoholowe, w tym wina i likiery.
• Korą z jarzębu, wymieszaną z korą z olszy barwiono na czarno tkaniny a młode gałązki z liśćmi i niedojrzałymi owocami stosowano do garbowania skór.