Kasztanowiec

Pochodzę z Półwyspu Bałkańskiego, lecz od dawna jestem sadzony w niemal całej Europie, także w Polsce.

Mam gęstą, zwartą i kopulastą koronę.

Przypuszczam, że moje liście poznacie nawet z zamkniętymi oczyma. Wystarczy zmysł dotyku, by poczuć, że składają się z 5-7 odwrotnie jajowatych, u nasady klinowatych a na szczycie zaostrzonych, listków ułożonych jak dłoń. Dlatego mówi się, że są dłoniastozłożone. W porównaniu z innymi popularnymi drzewami są naprawdę bardzo duże. Zimą możecie mnie łatwo rozpoznać po dużych i lepkich pąkach.

Moje kwiaty towarzyszą maturzystom – wskazują intensywny czas egzaminów!

Moje nasiona, zwane kasztanami, znacie zapewne wszyscy! Jesienią rozbudzacie swoją wyobraźnię i tworzycie z nich rozmaite zwierzątka i ludziki. Duże brązowe nasiona początkowo ukryte są w zielonych, kolczastych torebkach.

Ludzie bardzo mnie cenią, jako roślinę leczniczą, szczególnie przeciw żylakom. Niektórzy wierzą, że leczę reumatyzm – dlatego kasztana znajdziesz w niejednej kieszeni. Niestety od jakiegoś czasu choruję – atakuje mnie motyl o trudnej nazwie - szrotówek kasztanowcowiaczek. Na moich liściach, w miejscu żerowania owada, pojawiają się brązowe plamy, zwane minami. Niestety silnie zaatakowane liście opadają. Ludzie starają się mnie ratować grabiąc i paląc liście (to właśnie w nich poczwarki szrotówka chcą spędzić zimę), stosując opaski, szczepionki. Moimi przyjaciółmi są sikory, które ze smakiem zajadają szrotówka.